Sacrale ruimtes in de vroegmoderne Nederlanden: perspectieven en dwarsverbanden.
& Anne-Laure Van Bruaene, Nieuwe Tijdingen. Over vroegmoderne geschiedenis 1 (2017) 7-28
Abstract
The attention given within this volume to the sacred space(s) of the early modern Low Countries fits well into a broader international trend. The increasing stress placed by historians on the material culture of beliefs, along with their new interest in lieux de mémoire, has turnedthe spatial organization of the religious experience in the early modern era into an important field of research. Based on recent historiographical advances, this contribution offers new perspectives to the study of sacred spaces, especially church buildings, their interiors, and adjacent cemeteries. At the same time, it brings together case studies concerning both the ‘Northern’ and the ‘Southern’ Low Countries. Thus, it helps to answer important questions, such as to what extent did the Reformation alter the religious landscape, and whether medieval remains ensured long-lasting continuity in this reconfiguration.
Samenvatting
De belangstelling voor sacrale ruimtes in de vroegmoderne Nederlanden past in een bredere internationale trend. Door de groeiende klemtoon op de materiële cultuur van geloofsbeleving enerzijds, en door de aandacht voor zogenaamde lieux de mémoire anderzijds, is ook de ruimtelijke organisatie van de religieuze ervaring in de vroegmoderne periode vandaag een belangrijk onderzoeksobject geworden. Vanuit recente historiografische vernieuwingen schetst deze bijdrage perspectieven voor de studie van sacrale ruimtes, of het nu om kerkgebouwen, -interieurs of aanpalende begraafplaatsen handelt. Tegelijkertijd legt ze dwarsverbanden tussen deelstudies en onderzoek over de ‘Noordelijke’ en de ‘Zuidelijke’ Nederlanden. Op die manier kan verder worden bijgedragen tot een antwoord op de belangrijke vraag in welke mate de Reformatie het sacrale landschap ingrijpend veranderde, dan wel of de middeleeuwse resten lang weerbarstig bleven.